朝代:先秦
作者:庄周
原文:
吾生也有涯,而知也无涯 。以有涯随无涯,殆已!已而为知者,殆而已矣!为善无近名,为恶无近刑。缘督以为经,可以保身,可以全生,可以养亲,可以尽年。
庖丁为文惠君解牛,手之所触,肩之所倚,足之所履,膝之所踦,砉然向然,奏刀騞然,莫不中音。合于《桑林》之舞,乃中《经首》之会。
文惠君曰:“嘻,善哉!技盖至此乎?”
庖丁释刀对曰:“臣之所好者,道也,进乎技矣。始臣之解牛之时,所见无非牛者。三年之后,未尝见全牛也。方今之时,臣以神遇而不以目视,官知止而神欲行。依乎天理,批大郤,导大窾,因其固然,技经肯綮之未尝,而况大軱乎!良庖岁更刀,割也;族庖月更刀,折也。今臣之刀十九年矣,所解数千牛矣,而刀刃若新发于硎。彼节者有间,而刀刃者无厚;以无厚入有间,恢恢乎其于游刃必有余地矣,是以十九年而刀刃若新发于硎。虽然,每至于族,吾见其难为,怵然为戒,视为止,行为迟。动刀甚微,謋然已解,如土委地。提刀而立,为之四顾,为之踌躇满志,善刀而藏之。”
文惠君曰:“善哉!吾闻庖丁之言,得养生焉。”
wú shēng yě yǒu yá ,ér zhī yě wú yá 。yǐ yǒu yá suí wú yá ,dài yǐ !yǐ ér wéi zhī zhě ,dài ér yǐ yǐ !wéi shàn wú jìn míng ,wéi è wú jìn xíng 。yuán dū yǐ wéi jīng ,kě yǐ bǎo shēn ,kě yǐ quán shēng ,kě yǐ yǎng qīn ,kě yǐ jìn nián 。
páo dīng wéi wén huì jun1 jiě niú ,shǒu zhī suǒ chù ,jiān zhī suǒ yǐ ,zú zhī suǒ lǚ ,xī zhī suǒ jī ,huā rán xiàng rán ,zòu dāo huō rán ,mò bú zhōng yīn 。hé yú 《sāng lín 》zhī wǔ ,nǎi zhōng 《jīng shǒu 》zhī huì 。
wén huì jun1 yuē :“xī ,shàn zāi !jì gài zhì cǐ hū ?”
páo dīng shì dāo duì yuē :“chén zhī suǒ hǎo zhě ,dào yě ,jìn hū jì yǐ 。shǐ chén zhī jiě niú zhī shí ,suǒ jiàn wú fēi niú zhě 。sān nián zhī hòu ,wèi cháng jiàn quán niú yě 。fāng jīn zhī shí ,chén yǐ shén yù ér bú yǐ mù shì ,guān zhī zhǐ ér shén yù háng 。yī hū tiān lǐ ,pī dà qiè ,dǎo dà kuǎn ,yīn qí gù rán ,jì jīng kěn qǐ zhī wèi cháng ,ér kuàng dà gū hū !liáng páo suì gèng dāo ,gē yě ;zú páo yuè gèng dāo ,shé yě 。jīn chén zhī dāo shí jiǔ nián yǐ ,suǒ jiě shù qiān niú yǐ ,ér dāo rèn ruò xīn fā yú xíng 。bǐ jiē zhě yǒu jiān ,ér dāo rèn zhě wú hòu ;yǐ wú hòu rù yǒu jiān ,huī huī hū qí yú yóu rèn bì yǒu yú dì yǐ ,shì yǐ shí jiǔ nián ér dāo rèn ruò xīn fā yú xíng 。suī rán ,měi zhì yú zú ,wú jiàn qí nán wéi ,chù rán wéi jiè ,shì wéi zhǐ ,háng wéi chí 。dòng dāo shèn wēi ,huò rán yǐ jiě ,rú tǔ wěi dì 。tí dāo ér lì ,wéi zhī sì gù ,wéi zhī chóu chú mǎn zhì ,shàn dāo ér cáng zhī 。”
wén huì jun1 yuē :“shàn zāi !wú wén páo dīng zhī yán ,dé yǎng shēng yān 。”