朝代:魏晋
作者:孔融
原文:
岁月不居,时节如流。五十之年,忽焉已至。公为始满,融又过二。海内知识,零落殆尽,惟会稽盛孝章尚存。其人困于孙氏,妻孥湮没,单孑独立,孤危愁苦。若使忧能伤人,此子不得复永年矣!
《春秋传》曰:“诸侯有相灭亡者,桓公不能救,则桓公耻之。”今孝章,实丈夫之雄也,天下谈士,依以扬声,而身不免于幽絷,命不期于旦夕,是吾祖不当复论损益之友,而朱穆所以绝交也。公诚能驰一介之使,加咫尺之书,则孝章可致,友道可弘矣。
今之少年,喜谤前辈,或能讥评孝章。孝章要为有天下大名,九牧之人,所共称叹。燕君市骏马之骨,非欲以骋道里,乃当以招绝足也。惟公匡复汉室,宗社将绝,又能正之。正之之术,实须得贤。珠玉无胫而自至者,以人好之也,况贤者之有足乎!昭王筑台以尊郭隗,隗虽小才,而逢大遇,竟能发明主之至心,故乐毅自魏往,剧辛自赵往,邹衍自齐往。向使郭隗倒悬而王不解,临溺而王不拯,则士亦将高翔远引,莫有北首燕路者矣。凡所称引,自公所知,而复有云者,欲公崇笃斯义也。因表不悉。
suì yuè bú jū ,shí jiē rú liú 。wǔ shí zhī nián ,hū yān yǐ zhì 。gōng wéi shǐ mǎn ,róng yòu guò èr 。hǎi nèi zhī shí ,líng luò dài jìn ,wéi huì jī shèng xiào zhāng shàng cún 。qí rén kùn yú sūn shì ,qī nú yān méi ,dān jié dú lì ,gū wēi chóu kǔ 。ruò shǐ yōu néng shāng rén ,cǐ zǐ bú dé fù yǒng nián yǐ !
《chūn qiū chuán 》yuē :“zhū hóu yǒu xiàng miè wáng zhě ,huán gōng bú néng jiù ,zé huán gōng chǐ zhī 。”jīn xiào zhāng ,shí zhàng fū zhī xióng yě ,tiān xià tán shì ,yī yǐ yáng shēng ,ér shēn bú miǎn yú yōu zhí ,mìng bú qī yú dàn xī ,shì wú zǔ bú dāng fù lùn sǔn yì zhī yǒu ,ér zhū mù suǒ yǐ jué jiāo yě 。gōng chéng néng chí yī jiè zhī shǐ ,jiā zhǐ chǐ zhī shū ,zé xiào zhāng kě zhì ,yǒu dào kě hóng yǐ 。
jīn zhī shǎo nián ,xǐ bàng qián bèi ,huò néng jī píng xiào zhāng 。xiào zhāng yào wéi yǒu tiān xià dà míng ,jiǔ mù zhī rén ,suǒ gòng chēng tàn 。yàn jun1 shì jun4 mǎ zhī gǔ ,fēi yù yǐ chěng dào lǐ ,nǎi dāng yǐ zhāo jué zú yě 。wéi gōng kuāng fù hàn shì ,zōng shè jiāng jué ,yòu néng zhèng zhī 。zhèng zhī zhī shù ,shí xū dé xián 。zhū yù wú jìng ér zì zhì zhě ,yǐ rén hǎo zhī yě ,kuàng xián zhě zhī yǒu zú hū !zhāo wáng zhù tái yǐ zūn guō wěi ,wěi suī xiǎo cái ,ér féng dà yù ,jìng néng fā míng zhǔ zhī zhì xīn ,gù lè yì zì wèi wǎng ,jù xīn zì zhào wǎng ,zōu yǎn zì qí wǎng 。xiàng shǐ guō wěi dǎo xuán ér wáng bú jiě ,lín nì ér wáng bú zhěng ,zé shì yì jiāng gāo xiáng yuǎn yǐn ,mò yǒu běi shǒu yàn lù zhě yǐ 。fán suǒ chēng yǐn ,zì gōng suǒ zhī ,ér fù yǒu yún zhě ,yù gōng chóng dǔ sī yì yě 。yīn biǎo bú xī 。